Mijn eerste paranormale beurs
Op een regenachtige ochtend liep ik met mijn paraplu vanuit mijn huis. Ik kwam medium Annemarie met haar hondje tegen. Ze zei dat ze in mij geloofde en dat ik veel mensen met mijn readingen kon helpen. Ik schrok en was al een beetje in paniek. Ik zei: ‘Ik geloof niet in deze kans. De mensen zullen niet naar me toe komen, want ik ben doof. Daarom kan ik ook niet gemakkelijk een baan krijgen.’ Annemarie sloot haar ogen en zei: ‘Nee, nee, dit is een ander verhaal.’ Ze vertelde me dat ze al zag dat er mensen voor een reading naar mij toe wilden komen. Daarna zei ze dat ze iemand van de organisatie van de paranormale beurs kende. Daar kon ik voor consulten achter een tafel zitten om mensen te helpen. Langzaamaan geloofde ik dat ze het echt meende. Ze zei: ‘Kom maar aanstaande zondag naar de beurs. Je kunt dan kijken, wat je ervan vindt.’ Ik vertelde mijn dove vrouw Els thuis wat Annemieke verteld had. Els dacht hetzelfde als ik, namelijk dat het niets voor mij zou zijn, omdat ik doof ben.
Ik ging op zondagmorgen toch met de fiets naar Grand Café Maagdenberg in Venlo. Toen ik in de zaal kwam, zag ik een aantal mediums achter de tafels. Ik kreeg een raar gevoel in mijn buik, omdat ik geen idee had wat er allemaal moest gebeuren. Ik liep langs de mediums, healers en verkopers en keek ze hoe ze communiceerden. Ik zag wat Annemarie deed. Ze praatte en gaf gelijk een consult. Ik dacht bij mijzelf: Ik durf dit niet, want ik praat niet echt goed verstaanbaar.</br></br>Een paar dagen later kreeg ik tot mijn verassing bericht van Annemarie dat ze een afspraak voor me gemaakt had met Jeannet Holmer, de organisator van de beurs van Venlo, om kennis met elkaar te maken. Op een dinsdagmiddag reed ik met de auto naar haar huis in Tegelen. Ze verwelkomde mij met een vriendelijk gezicht en zei: ‘Hallo Vincent, ik ben Jeannet. Kom maar binnen.’ Ik liep met haar mee naar haar werkkamer. Ze wist dat we op een andere manier moesten communiceren, daarom lag er al een schrijfblok op haar bureau. Ik was verrast. Ze stelde zichzelf voor en vertelde over haar organisatie. Daarna wilde ze eerst meer over mij weten. Daarom kreeg ik een handlezing van haar. Eerst rolde ze met een verfroller met blauwe inkt over mijn handpalm. Daarna moest ik mijn hand op een A4-papier drukken. Ze kon mijn handafdruk gemakkelijk lezen en schreef op wat het allemaal betekende. Ze zag door de handlijnen dat ik een hart heb om mensen te helpen. En dat mijn spirituele pad zich tijdens mijn hele leven zal blijven ontwikkelen en zal leiden naar meer bekendheid. Ze zei ook dat er veel mensen voor een reading naar me toe zouden komen. Ik geloofde daar niet zo in en was terughoudend. Daarna gaf ik haar een reading. Ze vond mijn reading al goed. Ze zei dat ik op haar beurs welkom was. Dus heb ik bij haar op de beurs een tafel gereserveerd om readings te geven. Toch had ik voor de zekerheid een tolk gevraagd.</br></br> Op een zondagmorgen mocht ik op de beurs een tafel aankleden. Na een tijdje kwam eindelijk een klant aan mijn tafel uit nieuwsgierigheid. Vanzelf kwam mijn gids Gazoef naast mij staan om te vertellen wat de klant wilde weten. Het ging al goed. Langzaamaan kwamen meer mensen om mij heen staan en keken mee. Annemarie en Jeannet zagen dat er wel mensen bij mij waren. Ze wisten allebei al dat ik een goed medium zou zijn. Annemarie zag in mijn aura dat ik veel positieve energie van de klanten kreeg. Ze vroeg hoe ik met de gidsen kon communiceren. Ik legde uit dat ik de stemmen van de gidsen kon horen en dat ik eventueel foto’s en films te zien kreeg. Zelfs hoorde ik muziek, maar helaas kon ik niet uitleggen wat ik hoorde. Ze zei: ‘In de spirituele wereld ben jij horend en hier op de aarde ben jij doof.’</br></br> Na deze beurs kreeg ik al een afspraak voor een reading bij mij thuis. Ja, ze hebben gelijk dat ik veel nieuwe afspraken door mond-tot-mondreclame kreeg en krijg.